روز پنجشنبه 9 سرطان رضاکاران صلح سمینار ابتدایی صلح را برای 13 تن از جوانان به شمول دختران و پسران برگزار کردند. به استثنای یکی از شرکت کنندگان که از طریق کورس انگلیسی پیشگامان معرفی شده بود باقی شرکت کنندگان همه گی استادان و دست اندر کاران مرکز آموزشی آروین بودند. علاوتا آنها همگی شاگردان مکاتب و محصلان دانشگاه بودند و از طرق دوستان و ارتباطات شخصی معرفی شده بودند. سمینار شامل دوبخش نظری-ذهنی و عملی-تجربی بود.
فعالیت های نظری
این بخش شامل درسگفتارها، بحث و شریک ساختن تجارب بود. هدف این همه بیدار سازی و مخاطبۀ عمیق ترین لایه های هستی مشترک انسانها بود. به عبارت دیگر انگیزه بخشی حس وحدت اخلاق انسان مبنی ارزشهای مشترک جهانی از طرق درس و بحث مقصد این بخش را تشکیل می داد. این بخش شامل پنج درسگفتار و پنج بحث گروهی می شد.
بر اساس واکنش های مشاهده پذیر شرکت کنندگان بخش نظری برنامه کاملا موفق و کارا بود. شرکت کنندگان همگی با شوق و علاقه برای کار بیشتر و به کار بستن آموخته های شان ابراز تمایل می کردند.
فعالیت های عملی
یکی از ارزشهای گنجانیده شده در سمینار های ابتدایی "حرف = عمل" است، که شرکت کنندگان را با تکیه بر اصول جاری بر طبیعت ترغیب می نند تا برای توحید حرف، عمل و حتی تفکر بکوشند. در یک فرهنگ بی تفاوتی و لاابالی گیری دشوار است تا کسی خودش را خم کند و مسئولیت بپذیرد. با این حال تحت تأثیر آموزه های سمینار شرکت کنند گان با اشتیاق حاضر شدند تا یک کار کوچک عملی را انجام دهند. آنها تصمیم گرفتند که کوچه های کثیف دور وبر را پاک کنند.
متأسفانه اکثر کوچه ها در بخش های مختلف شهر کابل پراست از پلاستیک ، کاغذ و هرچیز دور انداختنی دیگر و کمتر کس در این مورد احساس مسئولیت می کند. از آنجاییکه فرهنگ مسئولیت پذیری اقتضاء می کند بایستی به این پیش پاافتاده ترین و در عین حال مهم ترین مسئولیت هر شهروند توجه می شد. ما ناچار باید از کوچک کوچک شروع کنیم تا برسیم به مسائل کلانتر و دست یازیدن به تلاش گسترده در راستای ترویج فرهنگ صلح و پاکی.
بنا براین دختران و پسران همگی برای یک ساعت کوچه های دور و پیش کوچه دهن حمام قلعۀ شاده را پاک کردند. این کار در ابتداء سخت است، به خصوص برای کسانی که این نوع تجارب را ندارند و به هرحال در فرهنگ غالب جامعه این کار دون شأن شان پنداشته می شود. به همین دلیل بعضی ها با وجود میل درونی در عمل یک کمی از خود تردید نشان دادند اما پسانتر چنان در کار پاک کاری غرق شدند که نمی خواستند دست از آن بکشند.
عنوان این کار عملی "ترویج فرهنگ صلح از طریق خدمت" بود. این عنوان در کشور ما ناآشنا به نظر می رسد. اما به دلیل نقش بسیار بزرگ خدمت در ساختن خودی و ترویج فرهنگ بردباری و انسانی جا دارد که به عنوان یک راهکار مؤثر از جانب نهادهای فرهنگی-اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
شرکت کنندگان در اخیر عزم شان مبنی برترویج فرهنگ صلح از طریق خدمت به دیگران ابراز داشتند و در بازخوردهای شان گفتند که می خواهند کارهای مشابه را در محلات و سازمانهای خودشان راه اندازی کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر